Bewuste nieuwe weg, the loving way.

Oh wat zijn we goed in het afstraffen van onszelf. Hoe vaak willen we een verandering inzetten om dan toch in de val te trappen van de bekende weg nemen. Ik wel in ieder geval. Toch is het anders ook mogelijk. Nu kies ik voor de weg van self -empowerment. Vanuit kracht en liefde voor wie ik ben.

Moed en daadkracht

Ik dacht altijd dat ik daarvoor de weg van moed nodig had, en als ik dan de moed niet had kon ik het daaraan wijten. Dat kan nu niet meer. Ik kwam namelijk tegen dat het niet moed was maar simpele daadkracht dat nodig is. Daadkracht heeft voor mij een andere trilling en een andere werking dan moed. Moed heeft iets aanmoedigends, vanuit de zijlijn kun je roepen dat je de moed moet hebben om iets te gaan doen, om in beweging te komen. Moed heeft iets groots in zich en ook passiefs. Het kan heel veel ruimte geven om de weg van moed te bewandelen en ik deed het dan ook graag. Moed komt vanzelf als je weerstand loslaat en jezelf toestaat meer van jezelf te laten zien, niet meer naar de weerstand te luisteren maar naar je wensen. Toch zit er in moed een schaduwzijde, die is die van jezelf afstraffen als je de moed niet hebt of niet op kan brengen. Dan komt het idee van "Lafaard" naar boven of het eeuwige "Daar doe je het wéér!".  Een groot oordeel dat verlamt.  Afstraffen van jezelf is niet voedend en werkt natuurlijk averechts. Het zorgt voor niet-verandering en klein blijven. Het geeft je een lagere trilling en draagt niet bij aan groei.
Gisteren kwam ik er achter dat er een andere intentie bestaat dan "Ik ben moedig" om blokkades te overwinnen. dat is die van "Ik ben de daadkrachtige ik". daaruit spreekt direct actie, er is meteen beweging. Er komt niet meer naar voren "hoe moet ik dan moedig zijn?" maar juist "Waar kies is voor om daadkrachtig in te zijn?", "wat ga ik doen?" en "waar kan ik mijn daadkracht NU in gebruiken?" omdat er geen vraag meer is om beweging. Het woord DAADkracht geeft vanzelf al aan wat te doen namelijk DAAD, doen, beweging, aktie. Op die vragen komt dan dus meteen antwoord, vanuit intuitie. en ook beweging. Trouw aan mijzelf gebied dan dat ik die beweging ook inzet. Mooi hoe dat werkt. Daadkracht betekent meteen overwinning en doorbreken van impasse. Impasse is iets waar ik al een tijdje mee bezig ben. Net als velen die de energie van 2013 ten volle hebben ervaren. Pas nu, in Maart 2014 ontstaat er een andere energie, meer dragend. Daadkracht gaat daarbij dus voluit helpen. Heerlijk!! Daadkracht geeft opluchting. Dingen doen en omzetten die ruimte geven of nieuwe creatie mogelijk maken, een nieuwe perceptie geeft volop energie. Bovendien geeft opluchting dat ook al.

Een simpele manier om meer liefdevol te zijn als je even (bijna) terugvalt in oude patronen. 

Het doorbreken van patronen geeft direct energie, het leven stroomt, en werkt enorm bevrijdend, dingen vallen op hun plek en het opent allerlei mogelijkheden en oplossingen voor wensen die daarvoor niet te bereiken waren. Zo wil ik eigenlijk leven en leef ik al. En dan nog waren er allerlei patronen waarin ik bleef hangen, zelfs nu. (Hé, ik ben mens en lerend weet je.. :-) Uitdagingen geven ruimte voor expansie.)

We hebben er allemaal wel mee te maken gehad. Terugval in oude patronen. Toch heb ik ooit gekozen om dat niet meer te doen en dat werkte ook. Het was heel bevrijdend. En soms viel ik terug in een oud patroon. Wat er gebeurde bij het ontdekken van een terugval in een oud patroon was vaak afstraffing in de vorm van "Doe ik het wéér!" of "Dat zou ik niet meer doen" waarbij ik mezelf eigenlijk afkeurde. Het is een zin die ons allemaal wel bekend is, geloof ik. Het is afbreuk maken aan de grootsheid die ik (en jij|) ben en daarmee niet liefdevol of vreugdebrengend.

Nu is er een manier die veel beter werkt en vele malen meer liefdevol is naar jezelf. Bovendien geeft het meteen ruimte om te herstellen wat je aan het doen bent. Waar afstraffen verlammend en passief maakt geeft dit juist ruimte, liefde en d mogelijkheid tot onmiddellijk herstel van je intentie, welke intentie dat dan ook is. "Oh nee, dat hoeft niet meer". 
Dit zinnetje geeft mogelijkheid om heel liefdevol verder te gaan zonder het afstraffen van jezelf. Probeer het maar eens.

Stel je een situatie voor waarin je terg zou  kunnen vallen in een oud patroon. bijvoorbeeld naarde koelkast lopen om een toetje te pakken terwijl je intentie was om gezonder te gaan leven of af te vallen. En je betrapt jezelf. Normaal komt dan het idee naar voren van "Doe je het weer muts. Of "dat mag niet, dat zou je niet doen". 
VERANDER die zinnen vol oordeel nu eens voor
"Oh nee, dat hoeft niet meer"
En voel hoe anders dat voelt. Je kan dan meteen jezelf stoppen en doen waardoor je trouw blijft aan je intentie zoals een glas water nemen en jezelf bedanken voor de uitdaging.

Mooi hè? 

Happy loving yourself.