Wat gebeurd er als je liefde voelt?

Wat gebeurd er als je liefde voelt? Iedereen kent dat wel, dat gevoel dat je hebt als je liefde voelt. Bij iedereen is het anders en toch zijn er overeenkomsten. Je voelt je warm, omarmd, niets kan je deren, niets is belangrijker, je voelt dat je op de juiste plek bent, je voelt dat je niet alleen bent. Het kan liefde zijn voor iemand of iets, voor jezelf, een kind, god of een ander, het maakt niet uit. Zelfs zomaar..  Het kan overweldigend zijn, gelukzalig, vol, rijp.. Ook kan het maar een klein beetje aanwezig zijn.. Het is een bekend gevoel, en overduidelijk. 

Miljoenen boeken en miljarden gedichten en liederen zijn er over geschreven. Complete studies zijn er aan gewijd miljoenen aan onderzoek naar wat er gebeurd in je lijf. Jaren, levenslang is er besteed aan het vinden er van binnen en buiten onszelf. Zeeën aan tranen hebben gevloeid omdat het er was en zo mooi is of juist omdat niet meer leek te zijn. 

Het is het belangrijkste in ons leven.. Liefde. 

Een oorspronkelijke beeld kwam in me op: het is het onbevangen openen van jezelf voor ontvangen en contact maken met de bron van alles.. In mindere of meerdere mate. 

Daarom is het er altijd.. 

Hoe meer open hoe voller het gevoel. 

Laat het toe.. 

❤️❤️ enjoy a loving life. 

Taak, mijn doel..

1 juli 2014: Ik zie het als mijn taak, als mijn gekozen doel om garant te staan voor het vertrouwen in het "goede", het mooie van de mens, de mensheid en een toekomst waarin de Mens, de aarde en verder getransformeerd is naar een andere, vredelievende en liefdevolle staat. (Waar de mens zoals we dat kende van vechten, strijd, oneerlijkheid en oordeel over anderen, het verleden, zichzelf, de wereld en het leven in het geheel in staat is gebleken het om te draaien, weer uitzicht ziet waar het eerst niets kon zien, het licht weer kan zien, leeft voor een beter leven, vertrouwen heeft in leven, liefde, werk, samenleving en zichzelf.) Ik kan dit doen door mijn andere kijk.. Ik kan dit doen door mijn Keuze, het is de Keuze waar ik in geloof, die ik wens voor de wereld en de mens. Mijn vertrouwen en het zien en voelen vanuit mijn hart, in liefde en vanuit verbondenheid. 

Ook het zien van het mooie in mensen en situaties vol potentieel hoort daarbij.. Dit is mijn basis. 

Kijken vanuit mijn hart, in vertrouwen, zie ik de evolutie. 

❤️

Schoonmaken.

Vandaag voel ik me top. Dat is omdat ik aan het schoonmaken ben. En ik merk dat er dan een rust over me heen komt, rust met diepte. 

Ik ben geboren met een eindeloos geduld en dat kwam mooi uit. Nooit ben ik snel geweest in het schoonmaken. Als andere mensen iets schoonmaakten en ze heel snel klaar waren beneed ik ze altijd. Ik kon dat simpelweg niet, dacht ik, en ik zag dat altijd als een te kort komen van mijzelf. Wel vond ik het heerlijk om te doen, dat dan weer wel. In veel van mijn werken kwam dit als thema naar voren. Toen ik bij McDonalds werkte en daar met sluit of opstarten de shakemachine uit- of in elkaar moest zetten kwam ik altijd tijd te kort maar ik vond dat zelf nooit erg. Dan maar wat langer de tijd nemen, afraffelen kon ik niet. Half werk is niet mijn ding. Mettertijd heb ik, vooral daar, wel geleerd om dingen snel te doen, dat stond immers op den duur hoog op mijn beoordelingen als verbeterpunt maar daar kwam dan altijd een enorme mate van druk bij en dan was t niet meer fijn, vond ik. Nu, met het schoonmaken van mijn eetkamer, kom ik er achter waarom. En waarom het dan zo veel tijd kost. 

Zoals ik al zei is afraffelen niet mijn ding. Voor mij is het het fijnst als ik aandacht kan geven aan dat wat ik doe of dat wat er is. Niet zomaar aandacht maar liefdevolle aandacht, volledige aandacht met mijn hart. (Ja, dat kan ook met schoonmaken. Hihi) als ik bij mijn schoonouders kwam in Engeland vond ik het heerlijk om na het eten de afwas te doen, was ik anderhalf uur of zo bezig en dan kwamen ze kijken waar ik bleef en was de keuken helemaal klaar, alle hoekjes en gaatjes gelijk even gedaan en weer top. Ik blij, zij blij, want ik zat in mijn hart. 

Vandaag had ik weer helemaal dat gevoel, volledig aandacht geven aan dat schoonmaken. Iedere streek met de vochtige doek gebeurd vanuit mijn hart, vol liefde, bijna strelend. Bijna meditatief.  Ieder plekje dat al tijden ergens zat werd verwijderd, geen "elbowgrease" maar liefdevol, met geduld en respect. Heerlijk! En het was nodig want ik had het al jaren niet de aandacht en tijd gegeven dat het verdiende. Schoonmaken was lange tijd iets dat op het laatste moment gebeurde, vlak voordat er iemand kwam. En dan was ik net op tijd klaar, of zelfs nog niet klaar. Verder was t meer opruimen dan schoonmaken, vaak als de kids naar bed waren, dan was er immers tijd. 

Nu besef ik ook dat ik dat liefdevolle aandacht geven vrijwel met alles doe wat ik doe. Met mensen, met behandelen, met masseren, in de liefde, met de kinderen.. Vol geduld, eindeloze aandacht, volledig in liefde.. Zacht, diep en volledig. Alsof tijd niet bestaat. Wat mooi eigenlijk. En fijn dat ik het besef. 

Zo wordt een eigenschap dat ik lang als "te kort" heb beschouwd ineens een kracht. 

M. 

Bewuste nieuwe weg, the loving way.

Oh wat zijn we goed in het afstraffen van onszelf. Hoe vaak willen we een verandering inzetten om dan toch in de val te trappen van de bekende weg nemen. Ik wel in ieder geval. Toch is het anders ook mogelijk. Nu kies ik voor de weg van self -empowerment. Vanuit kracht en liefde voor wie ik ben.

Moed en daadkracht

Ik dacht altijd dat ik daarvoor de weg van moed nodig had, en als ik dan de moed niet had kon ik het daaraan wijten. Dat kan nu niet meer. Ik kwam namelijk tegen dat het niet moed was maar simpele daadkracht dat nodig is. Daadkracht heeft voor mij een andere trilling en een andere werking dan moed. Moed heeft iets aanmoedigends, vanuit de zijlijn kun je roepen dat je de moed moet hebben om iets te gaan doen, om in beweging te komen. Moed heeft iets groots in zich en ook passiefs. Het kan heel veel ruimte geven om de weg van moed te bewandelen en ik deed het dan ook graag. Moed komt vanzelf als je weerstand loslaat en jezelf toestaat meer van jezelf te laten zien, niet meer naar de weerstand te luisteren maar naar je wensen. Toch zit er in moed een schaduwzijde, die is die van jezelf afstraffen als je de moed niet hebt of niet op kan brengen. Dan komt het idee van "Lafaard" naar boven of het eeuwige "Daar doe je het wéér!".  Een groot oordeel dat verlamt.  Afstraffen van jezelf is niet voedend en werkt natuurlijk averechts. Het zorgt voor niet-verandering en klein blijven. Het geeft je een lagere trilling en draagt niet bij aan groei.
Gisteren kwam ik er achter dat er een andere intentie bestaat dan "Ik ben moedig" om blokkades te overwinnen. dat is die van "Ik ben de daadkrachtige ik". daaruit spreekt direct actie, er is meteen beweging. Er komt niet meer naar voren "hoe moet ik dan moedig zijn?" maar juist "Waar kies is voor om daadkrachtig in te zijn?", "wat ga ik doen?" en "waar kan ik mijn daadkracht NU in gebruiken?" omdat er geen vraag meer is om beweging. Het woord DAADkracht geeft vanzelf al aan wat te doen namelijk DAAD, doen, beweging, aktie. Op die vragen komt dan dus meteen antwoord, vanuit intuitie. en ook beweging. Trouw aan mijzelf gebied dan dat ik die beweging ook inzet. Mooi hoe dat werkt. Daadkracht betekent meteen overwinning en doorbreken van impasse. Impasse is iets waar ik al een tijdje mee bezig ben. Net als velen die de energie van 2013 ten volle hebben ervaren. Pas nu, in Maart 2014 ontstaat er een andere energie, meer dragend. Daadkracht gaat daarbij dus voluit helpen. Heerlijk!! Daadkracht geeft opluchting. Dingen doen en omzetten die ruimte geven of nieuwe creatie mogelijk maken, een nieuwe perceptie geeft volop energie. Bovendien geeft opluchting dat ook al.

Een simpele manier om meer liefdevol te zijn als je even (bijna) terugvalt in oude patronen. 

Het doorbreken van patronen geeft direct energie, het leven stroomt, en werkt enorm bevrijdend, dingen vallen op hun plek en het opent allerlei mogelijkheden en oplossingen voor wensen die daarvoor niet te bereiken waren. Zo wil ik eigenlijk leven en leef ik al. En dan nog waren er allerlei patronen waarin ik bleef hangen, zelfs nu. (Hé, ik ben mens en lerend weet je.. :-) Uitdagingen geven ruimte voor expansie.)

We hebben er allemaal wel mee te maken gehad. Terugval in oude patronen. Toch heb ik ooit gekozen om dat niet meer te doen en dat werkte ook. Het was heel bevrijdend. En soms viel ik terug in een oud patroon. Wat er gebeurde bij het ontdekken van een terugval in een oud patroon was vaak afstraffing in de vorm van "Doe ik het wéér!" of "Dat zou ik niet meer doen" waarbij ik mezelf eigenlijk afkeurde. Het is een zin die ons allemaal wel bekend is, geloof ik. Het is afbreuk maken aan de grootsheid die ik (en jij|) ben en daarmee niet liefdevol of vreugdebrengend.

Nu is er een manier die veel beter werkt en vele malen meer liefdevol is naar jezelf. Bovendien geeft het meteen ruimte om te herstellen wat je aan het doen bent. Waar afstraffen verlammend en passief maakt geeft dit juist ruimte, liefde en d mogelijkheid tot onmiddellijk herstel van je intentie, welke intentie dat dan ook is. "Oh nee, dat hoeft niet meer". 
Dit zinnetje geeft mogelijkheid om heel liefdevol verder te gaan zonder het afstraffen van jezelf. Probeer het maar eens.

Stel je een situatie voor waarin je terg zou  kunnen vallen in een oud patroon. bijvoorbeeld naarde koelkast lopen om een toetje te pakken terwijl je intentie was om gezonder te gaan leven of af te vallen. En je betrapt jezelf. Normaal komt dan het idee naar voren van "Doe je het weer muts. Of "dat mag niet, dat zou je niet doen". 
VERANDER die zinnen vol oordeel nu eens voor
"Oh nee, dat hoeft niet meer"
En voel hoe anders dat voelt. Je kan dan meteen jezelf stoppen en doen waardoor je trouw blijft aan je intentie zoals een glas water nemen en jezelf bedanken voor de uitdaging.

Mooi hè? 

Happy loving yourself.  

Intuïtieve emoties.

30-1-2014

Intuïtieve emoties. Van de verschillende vormen en frequenties waarop emoties plaatsvinden is verreweg de mooiste de intuïtieve emotie. Je hebt gedachte emoties, dat zijn vastgezette emoties vanuit het verleden, vaak laag in frequentie. Angst, jaloezie, verdriet van weleer herleefd waaraan je vasthoud of voor iets dat nog niet gebeurd is maar als mogelijkheid in je leven is geroepen, boosheid, woede, liefde van voorbije relaties, verliefdheid op een beeld of "image" dat je hebt van iemand.. Allemaal gedachte gevoed en zeer krachtig. Het is belangrijk deze te zien en te voelen. Toe te laten en dan te zien wat ze zijn.. 

Intuïtieve emoties zijn en voelen anders . Het is puur, niet te stuiten, de plotselinge opwellingen die je krijgt in het moment of vlak voordat iets gebeurd. Liefde, schoonheid, ontroerd zijn, vreugde, verliefd zijn vanuit "weten" dat het geweldig is, tranen, golven van warmte of kippenvel dat je krijgt wanneer iets klopt bij het lezen, horen, zien en voelen van iets in het moment. Bij "waarheid en zuiverheid".. Bij de eerste klanken van een muziekstuk of zelfs er voor, bij het lezen van een commentaar of verhaal dat recht vanuit een vrij levend hart komt, bij het zien van een hert, dolfijn, zeehond, walvis of ander zuiver dier in de vrije natuur dat er speciaal voor jou is op dat moment. Ouderlijke trots wat liefde is voor je kind dat zijn hart volgt en doet wat van nature komt. Het volgen van je intuïtie en als dingen op hun plek vallen en de tranen van een opwelling van vreugde op dat moment.. De liefde bij het omarmen van jezelf in een intuïtieve dans.. 

Die intuïtieve emoties hebben een speciaal en hogere frequentie en dienen volledig toegelaten te worden en vrijuit ervaren. Het is pure waarheid dat je voelt, Co-creatie met jezelf en de bron. 

Intuïtieve emoties gaan belangrijker worden en meer plek krijgen, gedachte emoties zullen, als je t wenst, minder belangrijk worden en in kracht inboeten.. Drama verdwijnt als primaire aantrekking, liefde, waardering, vreugde, compassie en oprechtheid in transparantie en zuiverheid  neemt hun plaats in in deze nieuwe tijd.. 

Het leven is mooi, zo mooi, en het wordt alleen maar mooier. Intuïtie wordt steeds belangrijker, in al haar vormen.. 

❤❤