Ik doe t al..
Intuïtief weet ik dat ik niet moet "werken" maar dat ik moet werken aan het onderzoeken van mijn Zelf.. Mijn grotere zelf.. Het deel van mij en alles om me heen dat niet zichtbaar is.. Het bewustzijn.. Vertrouwend op liefde..
Waar het voorheen ging om het rechtop blijven staan als liefde, licht en positiviteit in een wereld die wil laten zien dat het niet zo werkt.. Het bevechten van "het duister, het oude".. En waar toen het duister de overhand had, en het belangrijkste was om te overleven, om te dragen, dat wat eens ondraaglijk leek. Levend in een wereld die door denken en doen, resultaten en aanwijsbaarheid beheerst werd.. Ontstaat nu ruimte, het donker minder donker, steeds minder.. Steeds vrijer.. Zo wordt het makkelijker om het licht te zijn, om de liefde te dragen.. Ik ben het immers zelf..
Waarom? Omdat ik het kan! Omdat mijn kwaliteit, een deel van mijn uniekheid is om te zien de verbindingen, deugdelijkheden en de opbouw van dat wat voor velen niet zichtbaar is.. Dat is altijd al mijn kwaliteit geweest.. Het zien van verbanden aan de hand van zeer weinig feiten en de patronen vanuit intuïtie ontdekken.. En evt vertellen..
Wat ik er vervolgens mee doe is het doorgeven aan de poel van kennis waar anderen de kennis kunnen oppikken en gebruiken.. Die poel is niet tastbaar maar toch aanwezig.. Zo kunnen anderen die info en inzichten weer gebruiken in hun eigen ontwikkeling en er verder mee bouwen.. Dingen tastbaar maken..
Om een idee te krijgen -op meerdere plaatsen tegelijk- moet dat idee eerst bedacht worden, gedroomd worden, omgezet worden van informatie naar mogelijkheid in deze 3D wereld, onderweg naar meer-D.. Dat is wat ik doe..
Zo ligt mijn waarde niet in wat ik voor de maatschappij kan doen in tastbare vorm.. Maar wat ik kan doen in ontastbare vorm. En is mijn waarde vanzelfsprekend aanwezig.. En niet in productiviteit uit te drukken..
Als licht van Liefde zie ik het mooie in een ander.. Voel ik de zuiverheid als iemand dingen doet vanuit zijn ware zelf, op het pad dat leidt naar het ontdekken van "meer van zichzelf". Dat is iets anders dan dingen doen voor het "meer van hetzelfde" zoals de maatschappij van oud slechts brengen zal.. Ook dat is voelbaar voor me en daarom aanwijsbaar.. Ook al denkt men van niet en denkt men veranderend bezig te zijn, dienstbaar aan de wereld, of dienstbaar aan anderen, ik voel het aan.. Het meer van wat was..mijn licht zal dan ook schijnen op diegenen die werken aan groei in zichzelf, groei van anderen en de aarde, vernieuwingen en het laten zien dat dingen anders kunnen.... Zij die de schoonheid van zichzelf in stappen en beleven.. Uitstralen.. Zuiver en blij.. En genieten van alles wat er is, dat anderen niet kunnen zien, vanuit oud-denken..
En alles is gebaseerd op basis van intuïtie.. Een onderdeel van mijzelf, onszelf, dat veeeeeeel meer aandachtig hebben mag, en zal.. Want intuïtie is de poort, de taal, de vertaler en het middel van de nieuwe tijd..
Zo blijkt mijn blik helend, mijn aanraking op meer niveaus dan anders, mijn omhelzing verzachtend en mijn aanwezigheid vol rust en liefde..
Dit verhaal mag lijken op gezweef, gezever, onwerkelijk en gedroom voor velen.. Dat is slechts oordeel.. Als je kijkt met ogen die kunnen zien voorbij het reguliere zul je merken dat het klopt.. En misschien, heeel misschien kun je jezelf ook anders gaan zien, je eigenlijke kwaliteiten boven laten drijven.. En erkennen..
Dit is zo eng, hier neer te zetten.. En ik weet waarom.. Toch is het nodig.. Voel ik..
<3
Marco Koppers
dinsdag 16 april 2013
vrijdag 12 april 2013
De start van een nieuwe era..
Wauw.. Ik dacht hey Blogspot, das een goed idee, dat ga ik eens gebruiken.. Ik meld me aan en tataaaa!!! Blijk ik zomaar al een account te hebben, eentje die nooit gebruikt is maar wel begonnen.. Al in 2008! Funny Life.
De start van een nieuwe era heet het.. En dat klopt. In 2008, 2009 begon het. In 2008 merkte ik voor het eerst dat ik iemand op afstand kon aanvoelen.. Ook was dat het jaar dat ik voor het eerst een beeld kreeg van de lijntjes onderling, de coordinaten zeg maar, waarin de verbanden liggen tussen de diverse mensen..
Ik zat aan de computer en was op Hyves op de mindfulness hyve van Caroline.. Daar was ik in gesprek met 2 andere mensen en beleefde mijn weten. Deelde het met ze. Ik voelde me goed, lekker in mijn vel, in mijn element en ik ging op in het gesprek.
Plots werd even alles zwart, zag ik een beeld van mezelf, zittend aan de pc. Doen kreeg ik een soort van verbandenplaatje te zien waarin er lijnen overal heen schoten.. Naar andere plekken in Nederland, oa de mensen met wie ik een gesprek had maar ook de mensen die aan het meekijken waren in het gesprek.. Het was een heel bijzonder moment. Ik vroeg me iets af en het beeld verschoof.. Ik kreeg wederom een soort lijnenkaart te zien waarin ik naar punten geleid werd die ieder een belangrijk moment aangaven.. Soms een gebeurtenis in de tijd, soms een mens met een bepaalde gedachte.. Ik volgde de lijn, nam soms een zijweggetje om te lijken waar die heen ging en soms kwam ik bij een persoon terecht. Van dat persoon wist ik dan intuïtief wanneer die was, hoe ze woonde, welke rol of professie die had, kortom: allerlei info.. Als ik genoeg had gezien ging de reis verder.. Ik zag belangrijke mensen als Newton, Alexander Bell en nog veel anderen.. De lijn ging eeuwen terug.. En steeds waren er verbanden.. Zo kwam ik er achter dat toen Bell ( en nog iemand anders op datzelfde moment) het idee kreeg van de telefoon hij ook al wist van het internet en wat er allemaal mogelijk ging worden.. Ook in een flits, trouwens.. Ook bij Newton kwamen beelden van mogelijkheden binnen.. Toen iemand elektriciteit bedacht was ook het idee van een web in zijn hoofd gesprongen.. Heel bijzonder.. De lijn ging verder tot de eerste mensen en nog eerder, de planten, de dieren, de geboorte van de aarde.. Het afbreken van grotere geheel.. En al die tijd was daar in potentie aanwezig mijn zitten aan de computer.. Verbonden met die twee andere mensen in hun eigen huis..
De lijn ging terug, zoomde uit, zeg maar weer naar het hier en nu.. Er was nog geen minuut verstreken.. En ik wist alles van al die mensen, tijden, gebeurtenissen etc.. Ook was er een beeld geweest waar we potentieel naar toe kunnen met zijn allen ...
Wauw.. Dacht ik..
Ik had geen idee wat ik had gezien maar het was zo mooi..
De start van een nieuwe era heet het.. En dat klopt. In 2008, 2009 begon het. In 2008 merkte ik voor het eerst dat ik iemand op afstand kon aanvoelen.. Ook was dat het jaar dat ik voor het eerst een beeld kreeg van de lijntjes onderling, de coordinaten zeg maar, waarin de verbanden liggen tussen de diverse mensen..
Ik zat aan de computer en was op Hyves op de mindfulness hyve van Caroline.. Daar was ik in gesprek met 2 andere mensen en beleefde mijn weten. Deelde het met ze. Ik voelde me goed, lekker in mijn vel, in mijn element en ik ging op in het gesprek.
Plots werd even alles zwart, zag ik een beeld van mezelf, zittend aan de pc. Doen kreeg ik een soort van verbandenplaatje te zien waarin er lijnen overal heen schoten.. Naar andere plekken in Nederland, oa de mensen met wie ik een gesprek had maar ook de mensen die aan het meekijken waren in het gesprek.. Het was een heel bijzonder moment. Ik vroeg me iets af en het beeld verschoof.. Ik kreeg wederom een soort lijnenkaart te zien waarin ik naar punten geleid werd die ieder een belangrijk moment aangaven.. Soms een gebeurtenis in de tijd, soms een mens met een bepaalde gedachte.. Ik volgde de lijn, nam soms een zijweggetje om te lijken waar die heen ging en soms kwam ik bij een persoon terecht. Van dat persoon wist ik dan intuïtief wanneer die was, hoe ze woonde, welke rol of professie die had, kortom: allerlei info.. Als ik genoeg had gezien ging de reis verder.. Ik zag belangrijke mensen als Newton, Alexander Bell en nog veel anderen.. De lijn ging eeuwen terug.. En steeds waren er verbanden.. Zo kwam ik er achter dat toen Bell ( en nog iemand anders op datzelfde moment) het idee kreeg van de telefoon hij ook al wist van het internet en wat er allemaal mogelijk ging worden.. Ook in een flits, trouwens.. Ook bij Newton kwamen beelden van mogelijkheden binnen.. Toen iemand elektriciteit bedacht was ook het idee van een web in zijn hoofd gesprongen.. Heel bijzonder.. De lijn ging verder tot de eerste mensen en nog eerder, de planten, de dieren, de geboorte van de aarde.. Het afbreken van grotere geheel.. En al die tijd was daar in potentie aanwezig mijn zitten aan de computer.. Verbonden met die twee andere mensen in hun eigen huis..
De lijn ging terug, zoomde uit, zeg maar weer naar het hier en nu.. Er was nog geen minuut verstreken.. En ik wist alles van al die mensen, tijden, gebeurtenissen etc.. Ook was er een beeld geweest waar we potentieel naar toe kunnen met zijn allen ...
Wauw.. Dacht ik..
Ik had geen idee wat ik had gezien maar het was zo mooi..
Abonneren op:
Reacties (Atom)

